ŞİİR
Giriş Tarihi : 11-01-2025 15:39   Güncelleme : 11-01-2025 17:32

Umut / Tuncay Aytaç

Tuncay Aytaç -UMUT

Umut / Tuncay Aytaç

UMUT

Solgun yüzlerde zamanın esamesi,
Uğruyor tepelere bir sis perdesi.
Kaç zaman gecmiş üzerinden?
Hangi anılara gebe, üşüyor bahara,
Islak kanatlarıyla bir minik serçe?

Şehrin ıslak ve kirli yolları,
Taşıyor kaldırımlarında vefasız kulları.
Kimisi çok bilmiş, boynunda
Medeniyet yuları, kiminin yüzünde garip çile.
Tanıyan tanımamazlıktan gelip, 
selamı çoktan kesmişler bile bile.

Taş bloklar, yüksek binalar, beton yollar.
Büyük hapishanelere evrilmiş şehir,
Toprağa basmayı unutmuş nesil.
Paranın hırsıyla açılmış gözler,
Sevgiyi ara da bul bu koca şehirde.

Oysa kavuşmanın timsali bu şehir,
Hemen eteğinde, birleşiyor üç nehir.
Ey tarihin tarifini yapan bu koca şehir!
Şanına şerefine, selam durasım var.
O güzel bağlarını özlemle anasım var.

Topluca imha ediyor insanoğlu kendini,
Denizler, nehirler çöp ile giymiş kefenini.
Masmavi gök ve deniz, 
Öfkeyle değiştiriyor rengini.
Yarına umutla bakmak isteyen gözler,
Kör oldu, ufkun en sonunda.

Çok mu karamsar bakar oldum ey dünya?
Gördüğüm gerçekler, olsaydı keşke rüya.
Herkes çok duyarlı sana güya,
İstiyorum ki solmasın tüm renkler,
Her bahar çicek çiçek bezensin,
Çayırlar, ovalar, dağlar, bağ, bahçeler.
Neşeyle mutlulukla açsın güller.

Editör: Suna Türkmen Güngör

EditörEditör