SUSTU ŞİMDİ ARTIK ŞİİRLERİM
Kuşlar konmuyor artık pencereme eskisi gibi
Derin bir yosun kokusudur içimde devinen
Buzlu bir yağmur vurmakta yüzüme
Vedasız giden şiirlerim oldu benden habersiz
Dilsiz çığlıklar yankılanmakta satırlarında şimdi
Hınca hınç yalnızlıklarla dolu
Gözlerimi yalamakta ince bir toz bulutu
Hani şarkılar susar ya birden
Şiirlerim sustu
Zaman erimeye başladı
Dün bitti galiba dün bitti
Vurgun yemiş gibi şimdi sol yanım geceler boyu
En gür şafaklar sökerdi
İnce yosunlu saçlarında şiirlerimin
Uzaklarda bir düş
Bazen alaycı bir gülüş
Bazen ince ince yağan bir yağmur
Bazen dudaklarda bir şarkı
Başaklar arasında gülümseyen bir gelincik
Gamzeli kırmızılarda bir aşk
Ölümsüz bir mevsimdi şiirlerim
Dolunay gecelerinde
Beyaz güller menekşeler karanfiller arasında
Ateş böceklerinin seviştiği
Defne kokulu masallarda
Büyümeyi öğretmişti bana
İçim içimi yiyor
Alışamadım bir türlü
Koydum bir masaya kalemi defteri
Gözlerim yaşlı dudaklarım titrek
Kıyıya yığılmış
Islak imgeler arıyorum şimdi
Biliyorum aslında
Biliyorum kolay değil çok zor
Dün bitti
Artık gecelere yazıyorum anıları
Tükendi galiba tükendi masalsı şiirler
Satırlarımda umudun ekmeği tükendi
Yapraklarını dökmüş ıhlamurlar altında
Çoktan uykuya dalmış
Susmuş
Uykularda şiirlerim şimdi
Uykularda şimdi