SÜRGÜN
Kor düşen yüreğimin alevini sen alamazsın
Tuttuğun eli bir daha bulamazsın
Seni sürüyorum yüreğimden
Bensizliğe mahkum ediyorum.
Bir fırtına sanma gelip geçecek
Yıldızları derleyip döksen
Gözlerime bakmana izin veremem
Mehtabı getirsen önüme, kabul edemem.
Ruhun çekilmiş gözlerinden
Mantığa sığmayan hareketlerinden
Ben, ürperip korkuyorum
Yüreğime eş, ellerinde ellerim olsun istemem.
Mavi gökyüzü sensiz daha güzel
Ay ve yıldızlar semaya daha yakışır
Zûl seninle aldığım her nefes
Sana ait prangaları söktüm yüreğimden.
