SOKAK ÇOCUĞU
Düştü kaldırıma boylu boyunca
Sanki bütün kanı aktı yollara
Donuk gözlerinde nice hüzünler
Bütün acısıyla baktı yollara
Sokak çocuğuydu yıllardır adı
Nasıl yabancıydı sevginin tadı
Dudağında soldu bütün feryadı
Gözünden yaşları döktü yollara
Sanki yaralıydı birden inledi
Sessiz gözleriyle bir şeyler dedi
Son bir gayret ile kalkmak istedi
Kesildi dermanı çöktü yollara
Acıyan bakışlar süzerken onu
Düştüğü bu durum üzerken onu
Yaşadığı dertler ezerken onu
Bütün öfkesini ekti yollara
Geçti gözlerinden ömrünün tümü
Acı bir romandı her bir bölümü
Dilinde zamanın sessiz ölümü
En son isyanını çaktı yollara
Sonra sürünerek kuytuya geçti
Rüzgarlardan uzak bir köşe seçti
Sigaraya benzer bir şeyler içti
Bütün efkârını yıktı yollara
Üstüne eski bir pardesü aldı
Sustu tüm bedeni öylece kaldı
Sanki ölü gibi uykuya daldı
Teslim bayrağını dikti yollara
Koyunca kendimi onun yerine
İçimde bir sızı daldı derine
Yüreğim çıkarken dert seferine
İçimdeki hüzün çöktü yollara
