SEVEMEDİM BEN SENİ
Bazı anlar vardır hayatımızda
Hiç bir resme sığamayız
Bazı anları anlatmaya
Yetmez hiçbir resim
Anılara her döndüğümüzde
İlk fotoğraflar gelir aklımıza
Açar bakarız bazen gülümseyerek
Bazen yüreğimiz yetmez o resimlere bakmaya bile
Hayat
Sen nasıl bir şeysin böyle
Her durakta bir nefes dursan bile
Ne gelen belli ne giden
Ne duran belli ne de inen
Hepimiz biliyoruz bu gemiye bineceğiz
Hepimiz biliyoruz bir nefes iskeledeyiz
Bizi alacak gemiyi beklerken bilinçsizce
Bir yandan binip gidenleri seyredeceğiz
Hayat
Sevmedim ben seni hiç
Ne dost dediğimi bıraktın yanımda
Ne de can dediğimi
Ne sevdiğimi ne de sevmediğimi
Sevmedim
Sevemedim ben seni
Belli değil yarın kimin gidip kimin kalacağı
Karaya vurmuş bir tekne gibiyim
Göğsüme peşi sıra vuran her dalga
Yara açmaya başlamış bile göğsümde
Bir ben farkedebilmiş değilim
Kapılmışım çünkü cazibene
Nasıl bir şeysin sen böyle
Nasıl hapsediyorsun içine
Ve nasıl hergün o gemiye binip gidenleri
Unutturuyorsun göz kamaştıran cazibenle
O geminin beklenmedik bir anda
Bizi de almaya geleceğini
Unutturuyorsun kimseye yar olmayacak güzelliğinle
Sevmedim ben seni hayat
Sevemedim
Hiç kusura bakma
Düşündükçe de
sevilecek gibi değilsin ki
Yok sevilecek bir tutam yerin
Ha bir gün önce ha bir gün sonra
Acımadan o gemiye
Bizi de bindirip göndereceksin dönülmez yere
Sevmedim ben seni
Sevemedim be hayat
Sevemedim ben seni
(Can kardeşim, acısını yüreğime bırakıp giden Ali Şükrü Selimbaşoğlu dostuma)
