SEN GÜL Kİ...
Sen gül ki çabuk geçsin bitmiş
Ömrü kısa bizi hüzne boğan şubatın
Baharın gelişiyle güle hasret kalmış
Zar eden bülbül ötsün sevincinden
Sen gül ki bulutlar semada gülsün
Yüreği mahsum yüzü mahsum
Gözleri boncuk bakışları mahzun
Yüzündeki gülüşü güldür çocuk
Sen gül ki okulda sınıf sıralarında
Bahçelerde mahalle sokaklarında
Cıvıltılarınız hoş bir seda olsun
Okşasın yüreğimizdeki duyguları
Sen gül ki sabah güneş doğarken
Yüzüne hafif esen rüzgarların
Baharı müjdeleyen kelebeklerin
bir buse bıraksın yanaklarına
Sen gül ki şiir olsun senin gülüşün
gülersen şair yazmasın hüzün
Sayfaları kara olan defter de utanır
Beyazlanır sayfaları utancından bir gün
Sen gül ki sönmesin güzel umutlar
Yakındır seni bekler uzak yarınlar
Seni hüzne boğan bu çileli hayatın
Zamanı geldiğinde bağrında çiçekler açar
