ÖLÜM ÇUKURU
Etrafımda olan şeylere bakıyordum ama
aklım bir türlü algılayamıyordu hiçbir şeyi. Gri kasvetli bir sisle kaplı bu yerde ne işim vardı benim? Uyuyordum ben yatağımda...
Kıyamet buysa eğer öyle bir yerdeyim ben şuan. Dümdüz bir alan, tek bir bina dahi yoktu.
Karanlıktı, soğuktu korkutucu bir yerdi bilinç altımda olan bir kabus olduğu o an içerisinde aklıma oturdu. Başka açıklama bulamıyordum çünkü.
Ayaklarımın altındaki siyahımsı çimenler beni bir kere daha dehşete düşürdü.
Nasıl bir yerdi burası? Vücudum gördüğüm şeylerden dolayı aşırı soğuğa yakalanmışcasına titriyordu. Çıplak ayaklarım bu yerden kurtulma umuduyla hareket etmeye başladı. Uçsuz bucaksız bu yerde ölesiye korkuyor ama hiçbir tepki veremiyordum.
Yürüdüm... Ne kadar olduğunu bilmediğim bir süre boyunca yürüdüm.
Bu yerin bir sonu yoktu çünkü. Sürekli aynı
yerleri görüyor ve hiç ilerlememişcesine aynı düzlük alanda duruyordum. Öfke ve korku kapladı bedenimi. "Bu cehennemde kimse yok mu?!" Avazım çıktığı kadar bağırdım ama sonuç yankı sonucu bana dönen sesim oldu. Pes etmişlikle tekrar yürümek üzere bir adım atacakken bir ses duydum. Genizden, erkeksi ve ürpertici bir ses...
Korktum ama umut da beraberinde geldi çünkü bu ıssız yerde bir insan bulmak beni sevindirmişti.
Hızlıca arkamı döndüm ama kimseyi bulamadım. Yanan umut ışıklarım bir bir
sönmeye başlarken omuzlarım anında
çöktü. Kahrolası bu yerde delirecektim! Ağrıyan başımı ovduğum sırada o sesi
tam kulağımın dibinde duydum. "Beni mi
arıyorsun?"
Bedenim adrenalin ve korkunun esaretiyle titredi. Yaşadığım ana tepki vermek isteyen ses tellerim yırtınırcasına çığlığı bastı.
Çığlığıma karışan ise onun sözleri oldu.
"Etkileyici"
Karşımda duran şey bir erkekti sesine
göre ama yüzü giydiği pelerinden dolayı
belli olmuyordu. İzbanbut denilen tabir
karşımda ki bu şahıs için bulunmuş
olmalıydı. Korkutucu bir aurası vardı. Bu
yüzden kendime hakim olamadan bir
adım geriledim
"S-sen nesin?" Pelerinin izin verdiği
ölçüde kıvrılan dudakları dikkatimi
çekmişti. Bana doğru bir adım atmaya
çalışınca anında geriye doğru bir adım
daha attım.
"Yaklaşma! Neyin içine düşmüştüm ben?"
Kalbim anın gerginliğiyle göğsümü
delmek istercesine atıyordu. Ellerim
titriyordu. Karşımda ki kişi ikazımla
birlikte durdu.
"Fani dünyaya ait bir insan..." Eli çenesine
doğru gitti düşünüyor gibi bir hali vardı.
"Senin ölüm çukurunda ne işin var?"
Komik olacaktı ama bende bunun
nedenini bilmiyor ve merak ediyordum.
bir dakika o ölüm çukuru mu dedi?
Sonuna kadar açtığım ağzım ve gözlerim ile karşımda ki şahısa baktım.
Sonuna kadar açtığım ağzım ve gözlerim
ile karşımda ki şahısa baktım.
"Ölüm çukuru mu?
