KURAMAZ OLDUM
Gönlümün sultanı avşar güzeli
Aylar varki seni göremez oldum
Sarardı umutlar döktü gazeli
Bir vuslat hayâli kuramaz oldum.
Gurbet tiken oldu bağrıma batar
Ben gurbette yürek sılada atar
Uykusuz geceler derde dert katar
Hasret zincirini kıramaz oldum.
Geçti bu ömrümün baharı yazı
Günbe gün artıyor sînemde sızı
Resmine baktıkça ağlarım bazı
O ince belinden saramaz oldum.
Bitmiyor dertlerim bitmez elemim
Karanlık geceye döndü Âlemim
Dil sükut eyledi yazmaz kalemim
Halını hatrını soramaz oldum.
Nere baksam seni arıyor gözüm
Hasretin nârında göğünür özüm
Sensiz gurbet elde sanki öksüzüm
Eller gibi sefa süremez oldum.
Hazandır gülzârım güller açmıyor
Şeyda bülbülleri konup uçmuyor
Laf anlamaz gönül sözüm geçmiyor
Gönlüme kelepçe vuramaz oldum.
Za’ifi’m böyledir yâr sensiz halım
Döküldü yaprağım kurudu dalım
Bir kaderim var ki zalımdan zalım
Kaderin önünde duranaz oldum.