KENDİNİ ARAYAN ADAM
Gölgemin sırtında yükmüşüm meğer ben,
Yitirmişim yolları,
Kaybolmuşum kendimde,
Pimi çekilmiş sorular var beynimde,
İğnenin deliğinden geçirirken dünyayı,
Noktasız,
Öznesiz,
Kimsesiz kalmış yine öksüz zamanlar!
Ben Allah'ın divanesi,
Hiçler âleminde bir nokta...
İnsansız elbiseler,
Gölgeler,
Siluetler...
Mahşerî kalabalıklarda üşüyor yalnızlıklar!
Gecenin bir yarısı şehir tatlı uykuda,
Aklımda nice soru, arıyorum kendimi!