KAÇASIM GELİR
Gün çekip gider,
Yıldızlanır gece, kalırız karanlığa,
Bana korkulu bir yalnızlık,
Yaralı yüreğimi alıp kaçasım gelir dağlara…
Ne lacivert gecede ay,
Ne yakamozlanan deniz,
Ne sahillerden ayrılan gemiler,
Avutmaz kederli yüreğimi.
Kırıp paslı zincirlerini prangaların,
Yaralı ayaklarımla kaçasım gelir dağlara.
Yüreğimde kınalı bir umut vardı,
Yağmurların getirdiği.
Bulutlanırdı yol boylarına uzanmış Ihlamurlara.
Yağmur yıkar yapraklarını sabır ağaçlarının.
Tırmanıp dağ yokuşlarından,
Yol yol olsam özgürlük dağlarına,
Gitsem bir pınarın başına,
Aşikâr eylesem gizli dertlerimi,
Serin, durulaşan sularına.
Yönsüz kuşlar gibi bir ağaçtan ötekine,
Kanatlanıp uçsaydım ırmaklar üstünden,
Taze çiçekler açmış bir gülşene,
Umut ederdim ağlayarak.
Gözbebeklerimde menevişlenirdi,
Günlük güneşlik bir gülistan.
Bırakarak yosun tutmuş düşleri,
Umarak mavi bir dünya,
Unutarak hayal meyal hatırladığım,
Gözyaşlarımla yıkadığım acılı anıları,
Kaçasım gelir dağlara.
Yarenler, dostlar bırakıp gittiler,
Beni bir başıma.
Acılı türküler gelir dilime,
Portakal çiçeği gecede ay,
Yaralıdır gönül,
Kaçasım gelir dağlara…
Editör: Serhan Poyraz
