GİDENLER ve KALANLAR
Sonra biz kaldık, onlar gittiler...
Kalanlar; hayatı gidenlerden daha fazla kirlettiler...
Ben,
Gözümden akan
Yağmurlar ile yıkandım, temizlenmek için.
Hayatımın artıklarını doldurdum çöp torbalarına,
Çöpçülere çok iş bırakmadım..
Hiçbir neden olmasın daha mutlu olmak için.
Her şeyi oluruna bıraktım, saldım...
Vazgeçtiğim kadar özgürdüm,
Kaldığım kadar cesur.
Gitmek en kolayı,
Sıkıntı yok, bir gün bende ölürdüm...
Kulaklarımı tıkadım,
‘Seni seviyorum’ diye küfür edenlere...
Bundan sonra, daha güzel bir dünya olmayacak,
Kendine ait olmayan hayatlara herkes aldanacak...
Herkes paylaşmadan, pay yapacak,
Suretler aldatacak...
Özgürlük şarkıları susmayacak,
Ama hiç kimse tam özgür olamayacak...
Herkesin kavgası faklı olacak,
Hayallerini avuçlarına koyacak,
Beyaz güvercinler gibi gökyüzüne salacak.
Gün gelecek herkes karanlık gecede. ay ışığında yanacak..
Ve biri diğerinin uzaklara gitmesini istemeyecek,
Biri onu uğurlayacak.
Ve sonra bir gün;
Herkes kendi hayatından sessizce kaçacak...
Sessizce gidenleri gördükçe,
Saçlarıma karlar yağacak,
Ben de yorulacağım.
Ama yorgunluğum, adamlığım olacak,
İnsan gibi yaşayacağım.
Ama seni de çok özledim be babacığım...
