GELİRSEN
Gittin
Avare bir imbat esti gönlümde
Savurdu sessizliği her yere
Konuşan duyguların ötesi hep suskunluk
Özlemek yalnızlığın ilk sözcüsü
Yokluk kimsesizliğin koynunda sabahlamak
Unutulmak ölümün öteki adıymış
Bunu çok geç anladım
Arada bir gözler özler mi gözyaşını
Bir cevap arıyorum gözlerimin neminde
Acılara emanet bedenim
Dar hayal sokağından geçti ayaklarım
İzlerim yorgun düştü yollara
Uzaklarda kalan bir anı gibi
Adın yankılanır dudaklarımda
İncinen kirpiklerin altında göz yorulur
Al hayal kırıklığını avuçlarımdan
Umuda sürgün olan hedefte yalnız kalır
Gittin
Bir gün habersiz gelirsen odama
Yine gideceksen açma perdeleri
Işığın vurmasın hüzünlerin üstüne
Ayrılık lekesini sürme bir daha alnıma
Gönül uçurumunda bırak beni
Sen git bırak yokluğuna tutunayım
