GEL DE BİTSİN YALNIZLIĞIM
Dünden sonra yarından evveldi zaman
Gözlerime asıp gittin yokluğunu
Açılmamış kapılar bıraktın ardında
Lekelenmiş arzuların dilinden
Sensizliği dinliyorum
Yorgun bakışlarımla sohbetim var her gece
Adımı adınla yan yana yazıp
Karşısına geçip düş kuruyorum
Kaç yüzünü çizdim gönlümün gökyüzüne
Kaç acıyı gözyaşımla yıkadım
Her hayalin bakışıma dar geldi
Yalnızlığa uğurlandım kaç kere
Anonim özlemler gölgesinde
Görücü usulü duygular sindi her şeye
Yazılmamış yasalarda tutukluyum
Sensiz hayat boş gün anlamsız sevgili
Kıyamet düşüyor yüzümden
Üstüme geliyor bütün anılar
Acı çekerek hasretine tutunmak zor
Aşk yokluğun ağlattığı çocukmuş
Nerdesin
Öteki bakışlarda yağmalamadan
Yağmura yakalanmadan gözlerim
Bir avuç gökyüzü getir ufkundan
İliştir aşkın günlüğüne
Geciken pişmanlığın diline düşmesin gün
Gel de bitsin bu ilkel yalnızlığım