GECEYE DOKUNMAYIN
Şiir havası var toprak kokulu gizemde
iğde ağaçları çiçek açmış
nefesimde bir başkalık
rüzgâra asılıp gelen yârin gülüşü olsa gerek
yağmurun sesi zarifçe okşuyor yüreğimi geceden çaldığım sessizliğe
dokunmayın
Ormana bülbülün türküsü nota vermekte
çam mavisine ay kızılı düşmüş
ve senden bir küçük buse
narince bendeki yerini öpmekte
yıldızlar arasında sözcükler geziniyor
gecede şiir havası var
gizimdeki mısralara
dokunmayın
Güneşin göçü bir muamma
onun da sana koştuğu aşikâr gibi
düşmeden uykuya
düşe dalışım
bin kilometreden sana varışım
şarabını kokladım bir hoşum ki yâr
gelip gözünden bir küçük şiir
içip teninden koca bir nehir
olup sana akar coşarım
erip ferine
sevdayı beslediğin yerine
saklandım sessizce sevgilim
geceye dokunmayın
Dolunaya gizemli bir ışık düşmüş
gözlerine yâr ilişmiş
dili sus pus, lal olmuş gibi sessizce bakmakta, geceye aşk olana
gece kuşları etrafında pervaneyi aşık
ve ben,
gözlerim kapalı bakıyorum kara deryaya
renkten renge giriyor
sen şiirlerime iliştiğinde düşlerim
seni düşüne düşüne
bazen maviyim
bazen ak gün
birazcık ta yanaklarının alı çöküyor
göz kapaklarıma
senden şiirler örülüyor fütursuzca karanlığa
geceye dokunmayın
