DOYURGAN İÇ MANYETİĞİ
Döşediğim krem renkli ay sırması,
Kırmızı döşeğine.
Bir gömünün heyecanı sarsıyor izlemleri,
Kordinatlarında hep sen varsın haritaların.
Tozu alınmış yassı bir taş altında sandık.
Yegane birikimim göz ve gül sanatı üstüne.
Pedalına basıyor meskensiz gezgin böcekler
Baştan sona özlemin.
Nişanları sökük baştan başa su kuşlarının,
Sular çekildi göz yuvarıma.
Derecesi yüksek bir yanış,
Mantıksal değil duygusal yanılış,
“Od”un olmasa aşk neye yarar sözgelimi,
Tembel bir içlilikle süzülen balerin!
Kırmızı sahneler damıtan müphem drama...
İnce ilmikler nakşedilmiş kanava..
Çimler renk değiştiriyor habire
Her adımında ayrılığın.
Çelimsiz ışımlar terk ediyor yerini
Prizmaların kıramadığı parlaklığına.
Süvari alayı ile başlayacakmış hüzün töreni,
Yer altı ve üstü davetliler
Alkış tutacak bu çağrıya.
Boyunlarındaki fular madalyon olmalı
Kaygısız kuğuların.
Rütbeler takılacak birazdan, apoletleri artacak şairin.
Eski moda aşklar revaçta yine;
Koltuk çıkacak dizeler, dizgilere.
Yeniden tek zamirle yaşanacak aşklar.
Şemsiyeli devasa uğur böcekleri
Dirsek temasına geçecek talihle.
Beylik suallere veda edecek aşıklar,
Ramak kala tükenişe.
Çek alanına ey peri,
Tekrar tekrar,
Doyurgan iç manyetiği.
Pası silik ruhlar tam kıvamında.
Şölenler düzenleyici aşk erenleri
Söyleyin değil mi
Toprak yenecek, şatafatlı dönek suları
Gönül çevikliğiyle.
Önlüksüz aşçılar,
Bolluk zamanı,
Besleyecek açlıkla kıvranan bağrı yanıkları.
Dökümlü bir güneş,
Dökülecek döşemesine masalların
Döşemesi kırk bir maşallahlı koltuklar,
O koltuklar ki hakkıdır
Semender aşıkların.
Yaklaşmakta Şebiarus.
O telli duvaklı turnalar,
Güveyi gidecek kınalılar,
Dergâh hazır,
Açık tennure
Haber salın semazenlere!
Editör: Suna Türkmen Güngör
