DERTLERİMLE BERABER
Dertlerimle beraber, tek başına yürüdüm
Tükendi hayallerim, umutlarla çürüdüm
Arayıp da soran yok, baka kaldım yollara
Gözlerimin nuruna, türlü matem bürüdüm
Yıkılsın fani dünya, dikili taşım mı var?
Göz pınarım kurudu, akacak yaşım mı var
Batsın onun varlığı, zehir eyleyip gitti
Sunulup yenilecek ardında aşım mı var?
Ölüm mutlak gelecek, kimse geçmez sırama
Ellerimle tuz bastım, kanayan şu yarama
Dönüşü hiç olmayan, bir menzile çıkmışım
Bundan böyle nafile, artık beni arama...
Deyin alıp başını, çekti gitti buradan
Yüreğini dağladı, yaktı gitti burada.
Giderken ağlayarak geriye döndü baktı
Gözlerinde kanlı yaş, aktı gitti burada
Aşka meyil sarmıştım, zalim verdi dersimi.
Altüst etti dünyamı, kimse bilmez hırsımı
Kaybolup çektim gittim, koca dağlar ardında
Seyreylesin duvarda, şimdi kalan resmimi
Ne gelen var ne giden, hicran bağında kaldım
Efkar aldı götürdü, gam deryasına daldım
Kerpiçleri demirden, kale gibi kapısı
Yaslandım hüzün çöktü, kendi kendimi saldım
Gül kaçar derki artık, ben kime inanayım
Kime itimat edip vefalı yar sanayım
Ne acayip bir zaman, vicdanlar zedelendi
Kime ben güveneyim, kime bilmem kanayım.
