DEĞİŞİM ve KABULLENME
Hepimiz dünya denen gezegenin, konar göçer yolcuları, misafirleriyiz.
Yaradanın deyimiyle "eşref-i mahlukatlarız."
Bizi yaratan Rabbimiz bizi birçok nimetlerle donatmıştır, bunlardan en önemlisi de akıl ve düşünme yeteneğimiz, özgürce seçimler yapma becerimizdir.
Biz insanlar bazı konularda yetenekli ve güçlü, bazı konularda aciziz. İstesekte her şeyi yapmaya ne gücümüz ne de zamanımız yetmez.
Hayallerimiz hedeflerimiz ve umutlarımız bizi hayata bağlayan tutkallardır, onlara aşık olacak derecede bağlansak da hepsi de gerçekleşmez, böyle durumlarda kabullenmeyi de bilmeliyiz.
İnsan olarak hayatta her an mutlu olamayız, bazen mutlu, bazen mutsuz, bazen de arafta kalmış hissederiz. Ruhumuzun derinliklerinde ortaya çıkan duyguların bize neler anlatmak istediğine odaklanalım, her birinin bize anlatmak istediği nice anlamlar vardır.
Bastırdığımız önemsemeden geçiştirdiğimiz duygular birikir bizi rahatsız eder, umulmadık yer ve zamanlarda duygu patlamalarına yol açar.
Hayatın önümüze çıkardığı engel ve zorluklarla yeterince mücadele ettikten sonra artık sonuçları kabullenme zamanı gelmiştir.
Belli bir noktadan sonra kabullenme aşamasına geçmezsek fasit bir dairede döner dururuz.
Değişim yolculuğu uzun ve sabır gerektiren çileli bir yolculuktur, bugünden yarına değil istikrarlı çabalarla zamana yayarak değişeceğiz.
İnsanları değiştirmeye çalışmaktansa değişime kendimizden başlamalı, insanlarla sağlıklı ilişkiler ve iletişim kurmalıyız, ilişkilerimiz de bizi sürekli yeren, aşağı çeken, enerjimizi, modumuzu düşüren, bizi aşağı çeken, ayak bağı olan kişilerden uzak durmalıyız.
Bize yara açanlarla değil yar olmaya çalışanlardan oluşan insanları bitiktirmeliyiz.
Kendimizi sevmek, saymak, kendimize karşı şefkatli ve merhametli olmak bencillik değildir.
Başkalarının bize vereceği değer kendimize verdiğimiz değerle doğru orantılıdır.
Kendimizi tanımlarken kullandığımız ifadeler çok önemlidir, kendimizi değersiz ve yetersiz görürsek zamanla tanımladığımız kişiye dönüşürüz.
