Boş Bomboş Bir Sonu Bekleyiş / Sibel Karagöz

Sibel Karagöz -BOŞ BOMBOŞ BİR SONU BEKLEYİŞ

BOŞ BOMBOŞ BİR SONU BEKLEYİŞ

insan bazen bazenler de kuş olup,
“sonsuza uçsam” diyor,
sonra niyeler kuyu kazıyor.
ben her hazırlanan kuyuya, bakıyorum yoksa akıyorum mu?

bilmiyorum bir çok bilinmezlikler içinde
kuş seslerine kulak veriyorum,
belki de onların kanatlarından düşüyorum,
bir suya çırpınmaya çalışıyorum.

çırpın çırpın boş,
ne kol var,
ne kanat,
ne düş, ne düşe takılan gülüş,
boş bomboş bir sonu bekleyiş…

Truva Edebiyat Dergisi

ETİKETLER: Sibel Karagöz BOŞ BOMBOŞ BİR SONU BEKLEYİŞ