BOŞ BİR MASA ...
Her buluşmada hasretle koşarken ben
Martılar sahilde güne kucak açardı
Geleni beklerken alırdı ocakta çayını dem
Yürekten dökülen heyecan ışık saçardı.
Sohbetin en koyusuna dalardık bazen
Konu gelirdi gündüz kuşağında aşka
Benim favorim mazideki anılardı şahsen
Taa çocukluk ve askerlikten kalanlar başka.
Toplanırdık denize karşı gün batımında
Ne yağmur dinlerdik ne karakış ne yokuş
Hep yarış halinde oldu hayat her adımında
Nerden bilirdim son görüş olacak o tokuş.
Anlaşmıştık yine o gün dostlarla buluşmaya
İçimde sebepsiz bir sıkıntı daraltı nedense
Beklerken o masada gönül başladı tutuşmaya
Ne gelen var ne giden ne de ses soluk edense.
Büyük bir gürültü ile çöktüm yere yüzüstü
Ortaklık savaş alanına döndü bir anda o gün
Telefonum çaldı baktım bir numara düştü
Arkadaşım vefat etmiş iyiydi oysa daha dün.
İnanmadım koştukça göz gözü görmüyordu
Kaç insanı aldı da kaç insanı boğdu yasa
Oysa her yangın olan yerde ateş sönmüyordu
Kahreden deprem bıraktı biz de boş bir masa
Yüreği yaralı olana artık dünya dönmüyordu
Kahreden ayrılık bıraktı biz de boş bir masa.
