BİZ DE ÖYLE YAPTIK
Bir gülücük kaç kelime eder?
Sen güleceksen eğer bir gülücüğe binlerce kelime değer...
Sen gülersen Filistin’deki masum bir kız çocuğu mutlu olacak hayallerimizde.
Yüreğimle biz, çok gülmeyi bilmeyiz.
Çünkü, ne zaman gülmeye kalkışsak yağmur vurdu kirpiklerimize.
“Diner birazdan” deyip yine de adım attık hayallerimize.
Bir ses geldi derinlerden “Allah kuluna taşıyamayacağı dert vermez” diye…
Zoraki de olsa güldük belki birileri gülüşümüz ile mutlu olur, diye...
Kimsenin bizim yüzümüzden acı çekmesini kaldıramazdık.
Kaç kişinin gülüşüne engel olmamak için her defasında kaçtık.
Korkak da olsa en nihayetinde adamdık.
Bir şair dedi ki sonra bize:
“Sessizce gitmeli insan yüreğindekilerle daha güzel mavilerin olduğu yerlere...”
Biz de öyle yaptık.
Ama giderken anıların oturduğu semte uğradık.
Çöpleri karıştırdık.
Mutluluğun kırık çerçevesini bulduk ama içine o mutlu resmi bir türlü koyamadık.
Biraz da büyümeden yaşlandık, belki de ondan hep çocuk gibi davrandık.
Gelemeyecek birine gelir diye kandık.
Gidenlerin uğradığı terminalin peronlarında dolaştık.
Ve onunla Yusuf Suresi’nin 94.ayetinde rastlaştık…
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
