BİR KİTAP : WIGAN İSKELESİ YOLU / GEORGE ORWELL
Distopik tarzın kralı olarak gördüğüm ve birçok eserini bir solukta, severek okuduğum bir yazar olan Orwell'in bu eserini herhangi bir inceleme yapmadan gözü kapalı aldım.
Öncelikle şunu söylemeliyim ki kitap, tıpkı "Paris ve Londra'da Beş Parasız" tarzında, daha çok bir inceleme kitabı. “Paris ve Londra'da Beş Parasız“ kitabını da çok severek okumama rağmen bu kitabı okumakta zorlandım, sıkıldım. Kitapta herhangi bir olay örüntüsü yok. Orwell kendi gördükleri ve yaşadıklarını kayda almış. Bilindiği üzere Orwell soylu olarak büyütülmüş, Hindistan'da güvenlikte çalışmış ama yapamamış sonra Londra'ya dönmüştür. Londra'ya dönünce bir kömür madeninde çalışmaya başlamıştır.
Burada işçi sınıfının zorlu yaşantısını görüp, anlatan Orwell; onların hem çalışma hayatlarını hem de sosyal yaşamlarının insanlık dışı durumunu dile getirir.
İşçilerin yüzlerce metre yerin altında kömür çıkarırken iki büklüm; sürünerek, nefessiz kalarak karın tokluğuna bile olmayan bir ücretle sömürülen köleler olduğu, ucuz olsun diye kiraladıkları bir odada birbirini tanımayan insanlarla dip dibe konaklamalarından tutun da evli olanların tuvalet ve banyolarının dışarıda olduğundan, ortak oturma odasında bulaşık ve çamaşır yıkanılmasından bahseder.
Yani sanayi bölgesindeki bu yaşamın insanlık dışı olduğunu gösterir. Ayrıca, kendi de bu yaşamı deneyimler. Diğer tarafta ise soylular vardır ki bu soylular işçi sınıfından kopuk ve uzak yaşar. Bunlar da kendi aralarında sınıflara ayrılır: Zenginler, orta sınıf, düşük sınıf zenginler.
Soyluların ortak özelliği ise çok komik ama kelimelerdeki başta geçen "H" harfinin yutarak. telaffuz etmeleri.
Kitap, Kapitalizmin ürkütücü sonuçlarını vurgularken, halk arasında Sosyalizmin öcü gibi görünüyor olmasına da vurgu yapar.
Editör : Hamiyet Su Kopartan