MEKTUP
Giriş Tarihi : 07-11-2022 19:32   Güncelleme : 07-11-2022 19:43

Bir Kış Günü

Yazan: Birsen Yurdakul Tomurcuklu - BİR KIŞ GÜNÜ

Bir Kış Günü

BiR KIŞ GÜNÜ

Canım torunlarım,

Şimdiye kadar hiç mektup almadınız ve de yazmadınız. Dijital çağın çocuklarısınız. Bazen dersiniz ya 'çocukluğundan anlat' diye  ben de size bu mektupla bir anımı anlatıp  mektubu postaya vereceğim. Hem güzel bir anı olacak hem de siz kağıda yazılmış mektup okumanın hazzına varacaksınız, diye düşünüyorum.Sizleri çok seviyor ve sevgiyle öpüyorum.

BiR KIŞ GÜNÜ

Soğuk bir kış günüydü. Güneş yavaş yavaş batarken, gökyüzünü kızıl gri bir renge boyamıştı.

Genç kadın pencere kenarında kımızı renkli bir koltuğa oturmuştu. Lapa lapa kar yağıyordu. Sokak lambasının solgun ışığında, kar taneleri kar taneleri daha bir büyük ve güzel görünüyordu.

Pencerenin dış pervazını karlardan temizlemiş kuşlar için biraz ekmek kırıntısı koymuştu.

Yağan karı seyrederken öylece dalıp gitti gözleri, ruhu uzaklara.

Küçük bir kız çocuğu belirdi gözlerinin önünde, evin içinde neşeyle oradan oraya koşuyordu. Çünkü gece çok kar yapmıştı. Sabah uyanınca evin içi hâlâ karanlıktı.Evin dış kapısı açılmıyordu. Kar o kadar çok yağmıştı ki camları, kapıları kapatmıştı.

Gayretli işçiler sayesinde karlar kenarlara kürünüp, pencereler açılmış odaya ışık dolmuştu. Evin dış kapısından yola kadar tünel gibi dar bir yol açmışlardı.

Küçük kız siyah önlüğü, beyaz yakası, kırmızı palto, kırmızı bere ve atkısı, kırmızı çizmeleriyle okula gitmeye hazırdı.

Okul yakındı.
Babasının sıcacık elini tuttu, karların içinde bata çıka yürümeye çalıştılar. Ayağı dize kadar her kara batışında neşeli çığlıklar atıyor çok eğleniyordu.

Karla kaplı küçük bir bayırı çıktılar. Bir şey olmazdı ona babası yanındaydı. Sımsıkı tutuyordu elini. Bazen karların içinden yukarı çekiyor, çoğu zaman da omuzlarında taşıyordu. Eğildi  babasının omuzlarından yanağına kocaman bir öpücük kondurdu.

Birden kapının ziliyle irkildi genç kadın. Daldığı zaman tünelinden geri geldi.

Hiç unutmamıştı o karlı kış gününü. Babasını sıcacık elini, ona verdiği güveni, hissettirdiği sevgisini…

Onun kahramanı en güvenilir limanıydı babası. Bu soğuk lapa lapa kar yağan gecede bütün çocukların  güvenilir limanları olmasını diledi.

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi