BİR GARİP ÖĞRETMEN
Adın öğretmen mi, sahi öyle mi?
Yıllar var ki küstük, unuttuk seni.
Bin ninnidir diye onca çileni,
Ezberledik, sonra uyuttuk seni!
Sen yaşarken her gün her endişeyi,
Bizler bir senede döndük köşeyi,
Köşklerde besledik Tecim Ayşe’yi,
Kırk yıl bir lokmayla avuttuk seni!
Belki evsiz, barksızsın; halâ yaya,
Hünerini değişmedin paraya,
Beyaz tebeşirle kara tahtaya,
Yazdık ABC’yi, okuttuk seni.
Sen olmazsan kurur ilmin kaynağı,
Yeşerir cahilin bahçesi bağı,
Kül ettik değdiğin taşı, toprağı,
Hayat ağacında kuruttuk seni!