BİLMEZ
Nazın tellerinde gezinen dilber
Cefayı bilir de sefayı bilmez,
Acem’de, Hicaz’da Hisar’da gezer
Irak’ta eğlenir Saba’yı bilmez.
Cemaline koşan pervanelerin,
Canım feda diyen merdanelerin,
Kara sevda çeken divanelerin
Derdini bilir de devayı bilmez.
Endamını gece gündüz övenler,
Sinesini onun için dövenler,
İster ki kul olsun onu sevenler,
Ricayı bilir de fedayı bilmez.
Ağyara açıktır gönül hanesi,
Onu davet eder yüz ifadesi,
Âşığa cevretmek bütün gayesi
Vedayı bilir de vefayı bilmez.
Âşıklar ne yapsın böyle bir özü,
Hiçbir zaman tutmaz verdiği sözü,
Daima yüksekte o şahin gözü
Edayı bilir de belâyı bilmez.
Akıl fikir ermez ince fendine,
Asla gönül vermez kendi dengine,
Yüksekten uçar da inmez engine
Zengini bilir de gedayı bilmez.
Neylesin Seferî böyle dilberi?
Huyu bu diyorlar ezelden beri,
Bilmiyorum var mı kitapta yeri
Borcunu bilir de edayı bilmez.
