BEN DE BİR İNSANIM ENGELLİ DEĞİL
Bir insanım engelli değil
Yürürüm sokakta elimde sopam
Gittiğim her yerde karanlık odam
Bana diyorlar ki âma bu adam
Ben de bir engelliyim âma değil
Aşk cümlelerini duymamak ağır
Dudak okumak da çekilmez kahır
Derler ki bir de ne de olsa sağır
Ben de bir engelliyim sağır değil
Tekerlekli sandalyeme ışık tut
Üç basamak merdivende yok umut
Yokuşta nefes almayı da unut
Ben de bir engelliyim sakat değil
Git bakalım bir ileri bir geri
Hedef almazsın herhangi bir yeri
Arkadaş olur koltuk değnekleri
Ben de bir engelliyim topal değil
Haberin olmaz kopan fırtınadan
Dudağım hiç kalır dilim olmadan
Anlatmam kendimi yazı yazmadan
Ben de bir engelliyim dilsiz değil
Ben bir insanım ölü ya da diri
Ben bir insanım et kemik ve deri
Ben de bir insanım her insan gibi
Ben de bir insanım engelli değil
