ÖYKÜ
Giriş Tarihi : 13-12-2023 16:32

Ateş ve Adam / Ahmet Keskin

Yazan: Ahmet Keskin -ATEŞ ve ADAM

Ateş ve Adam / Ahmet Keskin

ATEŞ ve ADAM

Yorgundu bedeni ama yavaş yavaş yürümeye başladı. "Üç  günlük dünya işte." diye söylendi. Dudağındaki, dumanı gözlerine kaçan sigarayı alıp yere fırlatıp attı; "O öldürmese, sen öldüreceksin zamansız. Lanet olsun!” Hırsını alamadı. Elini iç cebine attı. Paketi çıkardı ve parçalayıp fırlattı; "Sen bari uzak kal. Yetsin zehirlediğin."

Adımlarını hızlandırdı. O hızlandıkça, düşüncesinde sakladığı gözlerini, gülümsemesini, gamzelerini yanında götürdü.

Üşür gibi oldu. Ellerini, paltosunun cebine soktu.

Etrafına baktı. Hafif bir esinti ve sessizlik yüklü geniş bir boşluk vardı. Biraz ilerideyse de, ayağa kalkmış onlarca ağaç, kendi hallerinde yeşillikler yüklenmişlerdi;
"Üç günlük dünya işte. Ne tam sevebiliyor, ne de seviliyoruz. Eksik eksik yaşıyoruz."

Ellerini ceplerinden çıkardıktan sonra, her ikisini de gökyüzüne kaldırıp olanca sesiyle bağırdı;
"Yetsin artık!!!"

Bir kaç kez daha tekrarladı.

Avurtları kapanırken, etrafı gözledi. Yalnızlık, yalnızlık, yalnızlık..

Üç adım ilerleyip tekrar bağırdı. Sağa yürüyüp tekrar bağırdı. Sola yürüyüp tekrar bağırdı. Her bağırışın ardından, biraz biraz rahatladı.

Yere devrilmiş kütüğe doğru ilerlerken ona; “Seni de mi yıktılar, ayakta kalmana izin vermediler?!" diye seslendi.

Yanıt yoktu.

Kütüğün yanına geldiğinde, üzerine oturdu. Paltosunun önünü toparladı. Kendi sıcaklığını duyumsamaya çalıştı. Kavuşturduğu ellerini sıktı, sıktı.

Birden, içinde sigara içme isteği uyandı; "Atmasamıydım.."

Bir süre, öylece oturdu. Üşümesi geçmiyordu.

Daha sonra, etrafa dağılmış dalları topladı. Öbekledi. Kütük altında ezilmiş kuru otlardan avuçlayıp dalların altına tepti ve çakmağıyla tutuşturdu.

Ateş yalım dilini uzata uzata dalları tutuşturdu; büyüdü, büyüdü…

Büyüdükçe, ısısını verdi. Ellerini ateşe uzatıp, o ısıyı teninde hissetti.

Uzaktan geçen kişiler göz ucuyla ona bakıp, yollarına devam ettiler.

O, yüz yıl geriden gelen Şamanlar gibi ateşle dertleşip, içindeki ağıları boşalttı. O anlattı, ateş dinledi. Ateş sönükleştikçe, dalları toparladı.

Ateş ve adam; iki arkadaş, iki dost oldular…

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi