AŞK HİÇ ÖLMEYECEK
Hangi duygu alır beni bağrına basar?
Hangi sarılış avutabilir yüreğimi?
Kim çalar kapımı bir avuç sevgi için?
Bir dilim mutluluk için kim el açar?
Her geçen yalnız güne ah!
Geceye sitem var.
Gün ölü!
Gece yaralı!
Gel bu güne can,
Geceye merhem olalım.
Yarının umutlarını gün bittiğinde, konuşuruz,
Öbür gecenin şifası bizde nasılsa,
Zamanın tadını çıkaralım.
Öbür gün dilsiz zaten...
Sözcükleri öksüz, duyguları yetim.
Durma eşikte,
Hadi gir içeri ve sarıl bana...
Ve
Dinle beni sevgilim;
Sen ve ben ölecekken,
İnan bana, aşka ölüm yok!
Bakışlar, gülüşler yaşayacak,
Şehir ayak izlerimizi saklayacak.
Bir toprak düşün sevgilim,
Altında sen ve benim ruhum,
Üzerinde yaşadığımız şehir,
Yazdığım şiirler, kokladığımız güller,
Palmiye ağaçlarımız da ölmeyecek.
Bir de bizim yerimize sevgilim,
Gökyüzü hep yaşayacak,
Gece asla ölmeyecek.
Parlak yıldızlar hep kayacak,
Her sabaha güneş sarılacak.
Her bulut adımızı anacak.
Yağmur olup öpecek çiçekleri.
Bak sevgilim!
Cennet renkleri hep yaşayacak,
Benim gözlerim kara, senin elâ,
Ben bakan göz, sen sevda...
Hayat akan nehir, beden içen.
Aşk hiç ölmeyecek sevgilim.
Editör: Bilgi Şakar
