ARŞA KARIŞIR SESİM
Yaşamın en ucundayız sanki
Haykırsam arşa karışır sesim
Siz hiç tipi borana tutuldunuz mu
Baharda titrediniz mi
Ayazda kanadı kırık bir serçe gibi
Kar nedir
Kış nedir
Fırtına nedir
Siz hiç uzakları sevdiniz mi
Sevdiklerinizi bir bıçak gibi
Yüreğinize sapladı mı göz yaşlarınız
Penceresiz
Işıksız
Soluksuz kaldınız mı
Siz hiç dertli denizlere attınız mı umutlarınızı
Yıllanmış hayaller
Nemli kirpikleriyle
Siz hiç uçurumları başucunuza koyup yattınız mı
Çığlık attınız mı
Siz hiç hüzün dağlarından aşağı ıslak gözlerle baktınız mı
Uçurumlardan aşağı
Bir gün salacağı bilmeden
Doldurdunuz mu yüreğinize acılarınızı
Siz hiç hazanda kar olup yağdınız mı
Yağmur olup ağladınız mı
Solgun bir gül gibi
Kırılmış gelincikler gibi
Büküldü mü buynunuz
Kirpiklerinizde sağladığınız sağanaklar
Sel olup aktı mı yüzünüze
Yıkandı mı
Gözyaşlarınız
Kara denizlerde üşüdünüz mü
Sağanak nedir
Dolu nedir
Fırtına nedir
Yaşıyormuş gibi
Demek ki yaşanarak
Öğretiyor hayatın her zerresi
Sevenlerimiz de olmasa
Çekilesi yok bu zıkkım hayatın
Ha bu dünyada
Ha ötekisi
Fark etmezmiş