YOKMUŞÇASINA ÇAREMİZ
Ağır diyoruz yükü hayatın,
Çekiyoruz sırtımıza vurulan,
Yakıp, yıkan, kanatan
ne varsa;
Yüklüyoruz omuzlarımıza,
Çalışıyoruz, dayandıkça dayanmaya,
Ölesiye!
Taşıyacaksın, yükleneceksin,
Katlanacaksın diyoruz,
Paralansa da ciğerimiz,
Yansa da yüreğimiz.
Yokmuçasına çaremiz…
Meşk etmişiz dertleri,
Dizmişiz boğazımıza lokma gibi
Kesilene kadar soluklar,
Unutuyoruz yutkunmayı.
Sarhoşuyuz acıların,
Berduşuyuz mutlulukların,
Müptelasıyız sancılarının.
Böyleymişcesine tabii akışı hayatın.
Yokmuşçasına çaremiz.
Hangimize soruldu ki
Gelirken dünyaya.
Hangimize denildi,
Sen sadece kederi yaşa?
Kime söylendi, açma kucak
Aşka, sevdaya, mutluluğa?
Hangimize verilmedi ki şans?
Elimizle itiyoruz güzellikleri,
Çekiyoruz içimize; gamı, kederi.
Yokmuşçasına çaremiz…