YAZDIKLARIMI ALTIN HESABINDA SAKLIYORUM
Vakti zamanını unuttuğum bir gün, birisi bana; “Yazdıklarını kendi sayfanda neden paylaşmıyorsun?” diye sordu.
Ben de; ”Ne olur ne olmaz, sayfam çalınır, kapanır, belki ölürüm…” gibi bir sürü neden sıraladım.
“Yazdıkların çok mu güzel, ya da çok mu özel?” diye sordu bu kez de.
“Yazdıklarımı altın hesabına yatırıyorum, bana göre güzel çünkü benim duygularımı, hislerimi taşıyor.
Yatırdığım altın hesabıma göre özel çünkü değer veriyorlar.” diye cevap verdim.
“Yazılanların saklandığı özel hesap neymiş, merak ettim.” dedi.
Truva Edebiyat Dergisi’ni açtım ve birikmiş hesabımı gösterdim.
Önce, boş boş baktı, o boşluğun içinde yakaladığım bakışlarına gülerek baktım ve; “Anlıyorum seni”dedim; “Ama, sen beni anlamadın, belli...”
İnsanın kendini özel hissettiği yere, aklında, ruhunda taşıdığı ne kadar kelime varsa, kaleme dizip saklıyacağı altın hesabını, gözünü yumduğunda anı olarak kalacağına, saklanacağına güvenerek yatırım yapıyorum.
“Gel sen de yap yatırım.” dedim.
“Hiç yeteneğim yok.” dedi.
Olsun, yeteneğin olmasa da, okuyacak, anlayacak belki de güzel insanları anacak, sahip çıkacak bir ruhun vardır.
