ŞİİR
Giriş Tarihi : 20-01-2025 19:38   Güncelleme : 20-01-2025 20:15

Yarının Umudu / Tuncay Aytaç

Tuncay Aytaç -YARININ UMUDU

Yarının Umudu / Tuncay Aytaç

YARININ UMUDU

Bir selam yollasam dağa bayıra, 
haberi olur mu bilmem ki, 
Aklımızda çözümsüz kalan ne büyük bir evren ki.
Hangi kafileler mola verdi eteğinde dağlar,
Kimler öykündü dağ çiçeğine.
Akşam üstü zaman, gün kavuşur durur aheste.
Yine hüzne atıyor can, hapsolduğu kafeste.
Kızıl bir albeni tepenin doruğunda, bir çakal yarına öykünüyor olmalı dar kovuğunda.

Tek top ağaçlar,
 resmet diyor bizi, yaz satırlara yalnızlığımızı.
Kışın içinde zaman, üşüyor düşler, 
yine yüzümde sitemkâr gülüşler.
Hâki renk, mevsimsel döngü, mevsimlere âşina dönüşüm, her mevsimin özünde, kendine has ahengi.
Şaşırmamak elde değil ki, 
tanrısal bir varoluş, doğanın rengi.

Siyah bir gece gelmekte olan.
Içinde kaybolup gidesim var.
Yüzümde zamanın çizdiği çizgiler ne kadar da belirgin.
Zaman kalburunda kaçıncı bekleyiş, 
bizimki de, biraz isyan işte, biraz da nümayiş.
Dost meclisine varıp; 
hâlimi arz etsem, dinleyen olur mu, herkesin var derdi.
Yaşamak hep birlikte, kim kaale alır ki, tek bir ferdi.
Hayatın sillesi hep ağır mı olur?
Dert gelince başa, kalmıyor gözlerde gurur.

Ey dünya nerede adaletin ki, 
kiminin sırtında cübbe, kiminde samur.
Bereket, bereket olur mu, nebatat,
Olmasa tarlada çamur.
Emek en yüce değer, emekle yoğrulur hamur.
Harmana düşmüş buğday tanesi.
Üretene ne büyük onur.

Onurlu, mert yüreklere selamım olsun, 
Merhamet eden gönüller mutlulukla dolsun.
Biçare olanlar, merhametli gözlerde şifa bulsun.
Dost meclislerinde sevgi, barış konuşulsun.
Yarına mutlu ve umutlu baksın gözler.
Sevginin mayasıyla mayalansın yürekler.

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi