YAPAYALNIZ
Şimdi tek başıma yapayalnızım,
Oysa yalanlarla ne de mutluydum!
Taş düştü aşıma ne çok bahtsızım,
Oysa yalanlarla ne de mutluydum!
Burnum uzadıkça arım kalmadı,
Dostum azaldıkça kârım kalmadı!
Nefsim nazlandıkça yârim kalmadı,
Oysa yalanlarla ne de mutluydum!
Her taraftan tüter oldu kurumum,
Pinokyo’dan beter oldu durumum!
Bühtanlardan kemter oldu sürurum,
Oysa yalanlarla ne de mutluydum!
Bu devranı gözler süzer sanmıştım,
Bu kervanı sözler sürer sanmıştım!
Bu seyranı özler dürer sanmıştım,
Oysa yalanlarla ne de mutluydum!
Pir-î Fâni der ki: çölde gibiyim,
Dipsiz kuyularda, gölde gibiyim!
Sonsuz kaygılarla gölge gibiyim,
Oysa yalanlarla ne de mutluydum!
