YANAN GÜLDÜ MEVLANA
Tasavvuf deryasında alemlere erince
Birinden diğerine göçer oldu Mevlana
Ney sesiyle ruhunu aşka teslim edince
Huşu içinde kalıp yanan güldü Mevlana
Zamansız zamanların şair ve alimiydi
Katılaşmış kalplerin sözleri melhemiydi
Bin kere tövbe etsen yine gel diyeniydi
Gönülleri yıkayan coşkun seldi Mevlana
Muhammet Mustafa’nın yollarında yürüdü
Yaradan aşkı için bütün ömrü sürüdü
Hakk’a vuslat ateşi yüreğini bürüdü
Şeb-i Arus gecesi yar-i buldu Mevlana
Geniş ufuklar açıp ruhu deryaya saldı
Dünü günde arama günün anına doldu
Hoşgörü tevazuda akar su gibi oldu
Kusurların üstüne gece çaldı Mevlana
Tasavvuf gülüstanı hep çiçekler açardı
İmanla çıkar isen Rabbinin yollarına
En karanlık zamanda gün ışıklar saçardı
Umutsuz gönüllere umut oldu Mevlana
Yoktu gözü dünyanın ne malı ne mülkünde
Dünya malın olsa da kalır yine dünyada
En büyük zenginliğin iman gönül tahtında
Gönüllere aşk ile bakıp doldu Mevlana
