Y A L A N
Bugünlerde bir türkü dolanıyor dillerde; sağım yalan solum yalan.
Döndüm baktım bir de dünya yalan sanki yalan rüzgarı esiyor etrafımda.
Birileri gelse de şu yalan dünyanın gelmişini geçmişini kökten silse.
İnan insanlığımdan utanıyorum bir esiyor yalan rüzgarı durdurabilene aşk olsun.
Ben sevgi üzerine kurulmuş bu dünya diyordum, hep yanılmışım meğerse.
Bu dünya yalan üzerine kurulmuş hiç farkında değilmişim demek.
Şimdiki slogan neyleyim köşkü, neyleyim sarayı, içinde salınan yalan olmayınca.
Evet yalanlar havada uçuşurken bir yalan rüzgarı esir almış insanları.
Yalanlar etrafta cirit atarken doğrular birden bire ortadan kaybolup gitmişler.
Şimdi neye niçin nasıl inanacam doğruların olmadığı bir yalana mı sığınacam?
İnsanlar bu yalanları kapışırken doğruları kim öldürdü bilen var mı peki?
Susmayın bir şeyler söyleyin korkmayın nasılsa doğrular öldü bize kalmadı yalandan başkası.
Bedava yaşıyoruz bu hayatı bedava hem de sudan ekmekten çok daha ucuz.
Neden, niçin diye sakın sormayın bana, doğruların olmadığı yerde paha ne gezer.
İşte insanlığın hikayesi bir deli yalan rüzgarı esmiş dünyayı kendine esir etmiş.
Yalan olan dünya mı yoksa insanlar mı bu da bizim ayıbımız, yalanı dünya üzerine yüklemişiz.
