VAKİT AKŞAM
Vakit yine akşam,
Güneş battı sonunda!
Güneşin şavkı vurdu denize,
Her taraf kızıla boyandı.
Yakamozlar oynaşıyor suyun yüzünde,
Dalgalar dövüyor koyların kıyılarını,
Kulaklarımda dalgaların hırçın sesleri,
Dalıyor gözlerim, uzaklara.
Sonsuzluğun ufkunda kayboluyor,
Diner mi bende ki bu hasret, yüreğimde ki özlem?
Sende her mevsimden esintiler vardı,
Bambaşka dünya vardı bakışlarında.
Gecelerimde sensizliğin matemi var,
Bakmayın gülüşlerime,
Bedenimde yılların yorgunluğu var.
Anlatmak istediğim bir çok şey var aslında,
Yüreğimin derinliklerinde,
Anlatamıyorum!
Dilim damaklarıma yapışıyor,
Dudaklarım da tutsak kalıyor kelimeler.
Köreldi bedenim bu aşk fırtınasında,
Üstelik bir de ayaz vurdu,
Söndü yüreğimde ki umutlar.
Takvimden bir yaprak daha düştü,
Bir gün daha gitti ömrümden,
Git gide kısalıyor zaman,
Bir aşk döngüsünde zamanla yarışıyorum.
Sensizliğe bürünmüş akşamın ufkundayım,
Hasretinin acısı çöktü içime,
Yüreğimi yakmakta,
Seni sonsuzluğun ötesinde özlüyorum.
Hiçliğe doğru yol almaktayım,
Korkarım tekrar doğmayacak güneşim eminim.
