UNUTMAYIN Ki...
soğumuş yüzleri
varsıl insan yığınlarının
unutmayın ki
bu topraklarda
kanatlarından vurulmuş
ölü kuşlar
bitmeyen acılar
umudun uçurumunda
solukları yorgun
acılı kadınlar var
unutmayın ki
nasırlı avuçlarında çamur
sütten kesilmiş memelerinde
çırpınan bebesiyle analar
toprağın bağrında ağlayan
aylak kurşunlarla vurulmuş
canlar var
siz insan kıyıcıları!
daha bilmedikleriniz var
unutmayın ki
bu topraklarda
analarının ak sütü gibi temiz
nasırlı ellerin
sonsuz umutları
gelecek yarınları var
dağların eteklerinde çiçekli yollar
göğüs kafesime sıkışan soluğumda
ılık bir esinti
çatlamış dudak uçlarıma
sıkışmış sorular
çığlıklarımın da
sessiz tanıkları var
Kalkın kadınlar
gün yeniden doğma günü
bu sabah
kızıla boyanmış gökyüzünün
mavisi olacağız
yaz ortasına düşmüş kara kışa
düşse de kar
ellerimizde umut çiçekleri
unutmayın ki
bu topraklarda güçlü analar var…
