ÜMİTSİZLİK
Solgun bir lale boynu bükük sevi
Yarı yabancısıyız yorgun gülüşlerin
Camlar ardından bakışıyoruz buğulu gözlerle
Yırtıcı bir kuş geçiyor göğümden
Alıp götürüyor sevincimi kendi kayalıklarına
Hem uzak hem yakınsın bana
Çocuk yüzünle giriyorsun rüyalarıma
Bir bahar aydınlığından
Çocuk yüzünle gülümsüyorsun
Aklım fikrim çağla gözlerinde
Ak ellerin arıyor ellerimi
Sonra kayboluyorsun birden
Çıkıyorsun rüyalarımdan
Gizli bir el örtüyor sevdalı gülüşlerini
Kayıp gidiyorsun ellerimden
Yamalı bir bohça gibi kalıyorum
Ümitsizlikler içinde öylece
Şehrimin ışıkları yanarken ürpertili titreyişle
Yıldızlar koparıyorum gökyüzünden
Işıklı trenler geçiyor
Bitmez tükenmez ayrılıklar bırakıp yüreğime
Başımı hangi sevdaya salsam
Tutsam sevginin ellerini
Hangi yüreğin kapısını çalsam
Yalnızlıklar içinde yalnız
Kirli sisler örtüyor kirli elleriyle
Yarı gecemin dağınıklığını
Gözyaşı yağmurlanıyor göz pınarlarımda
Bir yıldız daha kayıyor esmer geceye
Yitiyor sevginin yolculuğu
Köreliyor sevginin kaynağı
Sefil, yoksul düşlerimde
Bir başına kalıyorum öylece...
