SUSKUN NOKTA
Devrik bir cümlenin sonundaki suskun nokta
Vatanını kaybetmiş masum bir çocuk
Yatağından taşan bir nehir
Yanmış kül olmuş koca bir şehirdir içim
Açık bir mezarlık
Bir kelimem yok dermanlık
Vadi değil orman değil
Hep tepe hep dağ ve uçurumdur içim
Güzel türküleri çoktan unuttu dilim
Ağıttan başka bir şey söylemez oldum
Ne suyla ne ekmekle ben acıyla doydum
Telleri kopuk duvarda asılı sazdır içim
Ne yazım kaldı ne baharım
Zamandan daha hızlı akarım
Ben kimseyi değil sadece kendimi yakarım
Dumansız yanan bir volkandır içim
Nazenin kelebeklerin incecik kanadı
Felaketim oldu gönlümün inadı
Sevdiğim de derdimden anlamadı
Kalmadı dermanım hep yaradır içim
Ne yağmur ne bulut ne gökkuşağıyım
Gerçeği söyleyen bir Hak aşığıyım
Başı önünde dolu bir başağım
Un ufak etti beni zaman toz dumandır içim
Kırmızı gülün kadife teni
Bir yaprağın yeşilindendir gözleri
Tanıyamaz ki insan yüzüne bakıp vefasızları
Ölümle hayatla doludur içim
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
