SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK
Küçük utangaç adımlarla
Girdi sahneye
Sanki oyun oynuyordu
Hepimiz onu bekliyorduk
Oturduk yerimize
Çok uzak bir yıldıza bakar gibi
Baktı gözlerimize
Kimsesizlik zehir zıkkım bir zemheriymiş
Kıymış baharına
Annesi her gece
Misafir gelirmiş rüyalarına
Sonra
İnce bir yağmur başladı
Tan uykusuna hasret gözlerinden
Islandı zaman
Islandı karar
Şimdi onun yerinde
Üşümüş bir serçe kuşu var
Ah çocuk
Seni sokakta görse
Kim tanır
Tanısa biri seni
İnsanlığından utanır