SEVMELERİM
Beni tanıyan kalbim, mutlu olacaksın dedi..!
Lakin kaderi ikna edemedi....
Ah benim yüreği nazlı, hüzünlü evladım!..
Yer yüzünde herkes insandır dediler...
Bense usandım namertliği yazmaktan!..
Bir başına yalnız kalıyordu garibanlar....
Yalakalar, çakallar sürü halinde yaşarken!..
Evet, ben bütün insanlar gibi yaratıldım..!
İki ayak, iki el, iki kulak, burun ve iki göz...
Biliyorum , asla göremeyeceğim tüm o insanları, tanıyamayacağım!
Gülmek istediklerinde gülemeyecek, ağlamak istediklerinde ağlayamayacağım.
Gerçek şu ki!..
Ben kendi kalbimi iyi tanıyacağım ve onunla yaşamak zorunda kalacağım...
Kalbimin duvarlarından fışkıran duygulara her zaman yenik düşeceğim!..
Asla gerçekçi olamayacağım....
Aykırıyım ben!..
Asabi, sevecen, yumuşacık ve biliyorum yapmacık sevildiğimi...
Herkes birbirini sevsin demeyeceğim ama herkes kalbini iyi tanısın...
Editör: Nevin Bahtışen