SENSİZLİK MAHZENİM
Sensizim yine bu ıssız akşamlarda,
kalabalıklar arasında, tek başıma.
Yankılanırken uğultular taş duvarlarda,
Bir ben seninleyim, sendeyim.
Tuvallerimde gözlerin.
Yansırken düşlerime nurun;
Bir ben hapsindeyim hayalinin.
Sensizim yine zifir gecelerimde;
Ayaz vurur canıma,
Kararır yıldızlar başucumda,
Unutur ay gülmeyi yüzüme,
Yanar gözlerim, kanar yüreğim,
Deler sinemi yokluğun.
Göğsümde kafeslenmiş bir kuş;
Susmuş sen gibi
Çırpınır sessizliğe,
Öykünür saramadığım tenine...
Sensizim yine soluksuz, bir başıma.
Yokluğun sarmış her yanımı.
Yatağımda dumanlar,
Tütüyor ıslıksız, tütüyor soluksuz.
Buz kesiği yorganım,
Özlemin doldu yastığım,
Çığ dökülür üstüme
Her gece, biraz daha
Biraz daha vurur bedenime.
Üşüyorum hasretinle,
Donuyorum sensizlik mahzenimde.