PEHLİVAN
İslam sancağını açan yiğitler
Ölür de başını eğmez pehlivan.
Vatan için candan geçen şehitler,
Ölüm acısını duymaz pehlivan.
Yıldırımlar düşse, şimşekler çaksa,
Âlemi cihanı kavurup, yaksa,
Yeter tek bir yiğit ayağa kalksa,
Al bayrağım yere değmez pehlivan.
Saygımız, sevgimiz insana bizim,
Benim olmayana yan bakmaz gözüm,
Mertlik kanımda var, doğrudur özüm,
Yiğitler sözünden caymaz pehlivan.
"Ben bir Türk'üm" derken kabarsın göğsün,
Düşmanların korksun, dostun övünsün,
Aldırma, bir cihan sırtını dönsün,
Yiğit doğru yolda kaymaz pehlivan.
Pehlivan nefsini yere çalandır,
Şaşıp yanılsada Hâkk'ı bulandır,
Öfkesini yutup sakin kalandır,
Yiğitler şeytana uymaz pehlivan.
Yiğitliğin boy pos değil nişanı,
Gönül meydanında verilir şanı,
Soyu ak olanın, pak olur kanı,
Her anadan yiğit doğmaz pehlivan.
Vatan, bayrak, devlet, yâr, ana-ata,
Er odur ki başı üstünde tuta,
Türk oğluna vatan hepsinden öte,
Kurtlar, çakal postu giymez pehlivan.
Sivas'lıdır Akyol, derdi “Vatan”dır,
Vatana sevdası bölünmez, tamdır,
Toprağı olana gayrı ne gamdır,
Yiğide yoksulluk koymaz pehlivan.
