ÖYLE OLSUN
Senden kalan uysal acılarım var benim
Beceriksiz bir aşığım yine bir akşamüstü...
Ben en çok sevmeyi beceremedim.
Bu şehirden sen bir kere gittin.
Ben senden sonra hep otobüs olmak istedim...
Gülüşünü kuşlara ödünç ver.
Bize uzak artık baharı getiren iklimler.
Bir buluta, şiir gözlerini ısmarladım..
Sana zahmet deniz kokan kokun ile gönderiver.
Oralarda yağmur yağıyor mu
Sokakların adı mutlu mu
Acılar uyuyunca geçiyor mu
Buralarda hasret yağıyor benim memleketime,
Damla damla ağlıyor.
Bende senin yokluğuna.
Sevmek ne farklı kelime...
Önce sevme diyorlar.
Sonra sonuna bir harf koyup gidiyorlar.
Ardından hep sevdiriyorlar.
Ve nedendir bilinmez.
Senin için ölürüm diyenler.
Sevdiklerini öldürmeden terk etmiyorlar.
Utanmadan bir de insana kendi ölümünü seyrettiriyorlar.
Şimdi ben senin yüreğinde öldüm öyle mi
Öyle olsun,
Bu benim kaçıncı ölüşüm,
Daha da ölürüm.
Ama sen de bir zahmet kabul ettir yüreğine, beni öldürmek için azmettirdiğini...
