MOR SALKIMLAR
Sana ne ötelerden
Ne de tarih öncesi bir dilden
Kıraç toprağımın ortasında
Yaşadığım anlardan
Kendi lehçemle sesleneceğim
Yağmuru bekleyen köklerimden kopup
Güneşsiz dallarımla gireceğim yüreğine
Ve
Sesimden
Derin soluğum düşerken yüzüne
Mor salkımlar altında cenneti vadedeceğim / süresiz
Mevsiminde açan
Sarmaşıklar saracak tüm yönlerimizi
O zaman
Ötelenip
Yitirecek umudunu
Kötü düşlerin uyanışında
Giysilerinin altını gözleyen
Çiçek böcekleri
Uzun olacak sevgili
Ardımızdakinden
Önümüzdeki yol
Eğer kopartmazsan
İçine çivilenen uzaklı sancılarını
Kendim gibi
Gelip
Yaşam ortaklığımı sunacağım