LEYLA
Bana derinden bir mezar kazın,
Leyla'sız yaşam benim neyime.
Mezarın taşına Mecnun yazın,
Leyla'sız dünya benim neyime.
Sökün tellerini giryan sazın,
Örtün üstünü bunca avazın.
Gönlüme oturmuş, ukde nazın,
Leyla'sız dilşad benim neyime.
Dertlerin ardı arkası gelmez;
Gözlerimden kanlı yaşlar dinmez.
Felek sevdiğimi bana vermez,
Leyla'sız sevda benim neyime.
Sevdaya düşmeyen beni bilmez,
Düşlere küsmeyen gözyaşı silmez.
Mecnun’un hasreti onsuz dinmez,
Leyla'sız aşklar benim neyime.
Gülmedi yüzüm karadır bahtım,
Çöle düşürdü Leyla'ya ahdım.
Viran olmuş bak! Asude tahtım,
Leyla'sız köşkler benim neyime.
Gözlerinden bana su ısmarla,
Hüdhüd kuşuyla sesini yolla.
Araf yurduna beni uğurla,
Leyla'sız cennet benim neyime.
Mecnun gözüyle bakın Leyla'ya!
Ruken dilbere, cenneti sefaya.
Gülü şebneme, badı sâbaya,
Leyla'sız gülmek benim neyime.
Gecemde rüyasın leyli Leyla!
Ömrüme güyasın felli Leyla.
Ummanım deryamsın telli Leyla!
Leyla'sız huzur benim neyime.
Gönlümde yarasın dildar Leyla!
Turabî sevdamsın güldar Leyla.
Hayalim hülyamsın gülzar Leyla,
Leyla'sız sıla benim neyime.