KUMPAS
Kumpas içinde uyuyor dünya
İpler zalimlerin elinde
Çanlar çalıyor.
Bir fırtına uğultusu kulaklarımda
Sesin yankılanıyor ta uzaklardan
Dalgalar bir bir kıyıya vuruyor.
Yüreğimin sen tarafı canımı okuyor.
Neredesin?
Kampana çanlar çalıyor.
Rüzgâra savruk dünya,
yer yerinden oynuyor.
Duyuyor musun?
Kulakları sağır eden feryat figanları
Çok merak ediyorum.
Ölüm şimdi kimin kapısında,
çanlar kimin için çalıyor?
Oysa, kimler geldi geçti kimler,
şu fani dünyadan
Nice bey, nice sultan, nice abdallar,
ne tufanlar ne halklar helak oldu.
Her birinin başında koptu kıyametler.
Bir avuç toprak için nice canlar yandı
Söndü bitti.
Hor gördü hep garibi zalim
Feleğin sillesini yiyen mazluma, attığı
tokatın acısı kâr mı kalacak zalime?
Bu dünya kime kalmış
Bize mi kalacak
Zalime mi kalacak sandın?
Yaşamak için hiç yorma kendini
Susma
Bir utanca daha ortak olma
Vazgeç inadından
Uyan derin uykundan.
Ölüm ki herkesin kendi kıyameti
Korkma hiçbir şeyden
Kır gönlünün esaret zincirlerini
Uzat ellerini az da olsa sonsuz mutluluğa.
Zalimlerde alacaklar nasiplerini
Bir gün eninde sonunda kopacak kıyamet
Hepimizin başında çalacak ölüm çanları...
