KALAN BEN
İçimde bir boşluk var ama huzurlu bir sessizlikle…
Sanki uzak bir hayalin peşine düşmüşüm,
Adımlarım hep aynı sahile vuruyor
Ve yüzümde taşıdığım bu hüzün
Silinir mi dersin bir gün,
Yoksa kader gibi mi yapıştı yüzüme?..
Sessizlik konuşamıyor artık
Sarı cümleler içinde kaybolmuş,
Her şeyin sonuna bir nokta konulmuş gibi…
Ama geceleri içimde yanan ayrılık
Bir ışık gibi gözlerimin önünde,
Boşluğa bakarken bir hatıraya tutunmaya çalışıyor.
Bir yıldız daha düşüyor gökyüzünden
Ve ben, her bir parçasını kalbimde saklıyorum...
Yine saklandım,
Okyanusların en derinine…
Bilmiyorsun belki ama
Her dalga seni biraz daha getiriyor bana.
Hiçbir şey söyleme artık diyor,
Zaten söylenecek her söz, bir zamanlar söylendi.
Ama biliyorum,
Yine de bir şey eksik,
Bir türlü anlatılamayan o parça…
Gökyüzüne yazdım içimdeki dilekçeyi
Ama bulutlar sessizdi,
Sanki bana kızgındılar…
"Onun suçu değil," dediler,
"Kelimenin yenisi yok,"
Ben de hasreti rüzgara bıraktım,
Bazen öfkeli, bazen suskun...
Bütün duygularım şeffaf şimdi
Ama içimde biriken köz, hâlâ yanıyor.
Son bir kuş çığlığı gibi
Sevdanın dumanıyla karışıyor havada.
Gökyüzü mavi ama ben,
O maviliği bir öykü gibi savurup attım uzaklara...
Kederimi sardım,
Dünümü ve bu günümü birbirine bağladım,
Sonra içimden kopan sözcükleri
Bir göç yolculuğunda uğurladım…
Rüyalar siyah mı olur, beyaz mı?
Bilmiyorum artık.
Ama hislerim,
Bir teknenin içinde savrulan denizci gibi
Kalbim,
Mağrur tavırlar giyinmiş,
Gururlu ama kırılgan
Ve şimdi
Uyuya kalmış bir yüreğin yavaş adımlarıyla,
Sadece rüzgâra bıraktım sessizlikte
Kalan Beni…
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
Editör: Suna Türkmen Güngör
