HİÇ BAHSETMEDİLER
Bize 21 Aralık’ın en uzun gece olduğunu öğrettiler de;
Hiç sancılarla uyuyan hastaların ıstırabından bahsetmediler.
Yavrusu kolunda son lokma yemeği yerken yüzü gülen annenin,
Gözyaşları içinde kaldığından,
Borçları gırtlağına dayanmış babanın
İpi elinde tutup ,
Ölsem mi kalsam mı mücadelesinden,
Kanserli hastaların ağır ilik ağrılarından
Zaman kavramını unutmalarından,
Cihazlara bağlı çocuğunun, kapısında yatan anne babanın çaresizliğinden.
Bir adım atacak, ayak üzerine basacak, ayağı olmayan insanların vücut açısından,
Ayakları üşümesin diye bacağının arasına ayağını sıkıştıran annenin, sırtının açıklığından buz gibi ağrılarından,
Lavaboya kalksa düşecek kalkmasa altına kaçıracak, adım atmaya mecali olmayan yaşlı ninenin endişelerinden,
Evinin damı akıp yağmurda çamur içinde mücadele veren depremzelerden,
Ateşler içinde yanan yavrusunu, yol kapalı diye doktora götüremeyen sabah metrelerce karın içine beyaz örtü ile gömen babanın yürek sancısından.
Akşama kadar ağır işte çalışıp, evine gelince terk edilmiş olmanın burukluğu içinde kıvranan fakir fukara adamdan,
Bir şişe süte boyun bükmüş, kadının çaresizliğinden,
Belki minik bir hatası yüzünden sokakta sabahlayan genç kız, genç erkeklerin korkusundan,
Buz gibi havada yere karton serip, üzerine çektiği battaniyeyi evi sanan adamın azabından,
Minik patileri buz gibi olmuş, karnı doymak için çöpte gezinen, ağzı burnu camdan kesilmiş hayvanların çaresizliğinden,
Fabrikada çalışıp, gece mesaisi yaparken patron evde viski içerken, uyku diye boynu yere düşen emektarların dirayetinden.
Tüm ömrü cam kenarında geçmiş gözü yolda kalmış yarenlerin acılı yarım sevdalarından,
Yüreğinin ateşi sönmemiş, her gece kabuslara uyanan garip aşıkların sancısından,
Belki bir yerlerde beton altında canlı kalanlardan,
Evde yalnız tek başına, yatağında sabah olsun diye saati gözleyen yalnız insanlardan,
Tepesine bomba ne zaman düşecek diye gökyüzüne bakarak uyuyan masum insanlardan.
Hiç bahsetmediler..
En uzun gecenin 21 Aralık olmadığını ölmüş evladının toprağı üzerinde sabahlayan annelerden, çaresizlik içinde kıvranan çaresiz insanlardan başkası bilemez..
