HAYATA YENİDEN BAŞLAMAK...
Aynı hayatın içinde herkes farklı bir şekilde tükenerek kaçınılmaz sona yaklaşıyor. Ve hepimiz kadere yorduğumuz bazen seçimlerimizin bazen seçemediklerimizin bedelini ödüyoruz istesek de istemesek de. Ancak, hayatın hangi merhalesinde, döneminde olursak olalım, her yeni gün yeniden başlamak için yeni bir fırsattır bizlere... Buna rağmen kainatta hayatın idame ettirilebilmesi için her yaratılmışın bir sona ihtiyacı vardır. İşte bu ''Son'' yeni bir başlangıçtır, bambaşka bir hayattır...
Belki de bedelini ödediğimiz çileli bir hayattan sıyrılıp huzurlu bir yaşama adım atmaktır.
Yaşarken de yeniden başlamak mümkündür. Eski yaşanmışlıkları bir kenara bırakıp edindiğimiz tecrübelerimizden de faydalanarak, hataları telafi edip yeni başlangıçlar yapmak bizlere mutluluk getirir.
Gerçekleştirilememiş veya yarım kalmış bir hayalimizi daha da olgunlaştırıp yaşanabilir seviyelere getirmek, başarısız olduğumuz bir işimizi yeniden, en baştan kurup tekrar yapma imkanı tanır...
ÖMÜR AĞACI...
Güneşi gülüşünde gizleyen ömür...
Benden çaldığın huzurumun
Huzursuzluğunu yaşatıyorsun bana
Yıllarımı esir almış bir ömür kadar.
Her gecemin gölgesine bir kabus gibi
Biraz yokluk, bir az öfke verdin
Tozlanmış umudumun yarınlarına.
Yeni bir hayatın önsözü gibi
Girerek sabahın kızıl mavisi ufuklarıma
Şehirlerin kimsesiz kalabalığında
Kan ve hüsrana beledin düşlerimi.
Saat, sıfırın bilmem kaçı
Ya da öyle söyledi düşlerim bana.
Ayaklarımı yerden kesen hayallerim
Parmak basar yazısı silinmiş kalplere
Günde kaç kez yazarlar yazgımızı
Gök ekinlerin başaklarını biçe biçe
Zinciri zulmün sallanır omuzlarımda.
Bilmem nereden, niye gelir bana?
Nereye gider, çocukluk günlerimi hatırlatan
Böylesi garip duygular,
Yüreğimi acıtırken ansızın beynime sızar
Ölümün yorgun nefesi kulağıma fısıldar
Ömür ağacının dallarında yankılanan
Sesleri boğulur yaşlı yüreğimde.
