HASTANIM
Hastanım,
Onulmaz yaralarımla
Düşerken gülüşünün yatağına,
Tutar şah damarımı,
Sanrıları aşkının.
Şifa ararım,
Hastanesinde nefesinin…
Kalmaz mecalim,
Doğrulmaya gözlerine.
Tek çarem olur,
Acı şurubu dudaklarının;
İçerken kana kana,
Hayat suyumu,
Yanarım sana sana...
Hastanım,
Yaşam otlarımı arayan,
Saklı kırlarında.
Muhtacım nektarlarına,
Aşk böceklerinin
Usanmak bilmez…
Hayatsın,
Kaybettiği iksirsin
Lokman Hekim’in ezelden.
Ölümsüzlük akıtansın
Çeşmenden,
Sümbül kokan...
Ölümsün,
Solduransın gönül ağaçlarını,
Sana budanmış;
Gömensin kıraç dudakları,
Sana susamış…
Taze kazılmış mezarıyım,
Devasız aşkının…